Wereldwijd heerst er overal nog een grondstoffentekort. De gehele industrie en alle winkel hebben daarmee te kampen, dus ook de consumenten worden hard getroffen.

De tekorten zijn vorig jaar ontstaan toen de coronapandemie uitbrak. Dat is inmiddels anderhalf jaar geleden, maar de tekorten zijn er nog steeds. Waarom is dat?

Bouwbedrijven moet hun werk stilleggen omdat ze een tekort aan bouwmaterialen, zoals staal en hout hebben. Autofabrikanten moeten hun productie tijdelijk stilleggen. Fietsfabrikanten kunnen geen onderdelen meer krijgen.

Producten van toiletpapier hebben tekorten, en zo kunnen we nog wel even doorgaan.

De uitbraak van de coronapandemie wordt al boosdoener genoemd, maar dat is inmiddels alweer anderhalf jaar geleden.

Je zou denken dat producten, leveranciers en vervoerders dan al tijd genoeg moeten hebben gehad om zich aan te passen. In de praktijk blijkt dat echter moeilijker dan gedacht.

Vraag en aanbod uit balans

De ellende begon inderdaad toen COVID-10 uitbrak. China, de ‘fabriek van de wereld’, had er al in de eerste maanden van 2020 mee te maken.

Hierdoor kwam de productie van veel materialen en artikelen stil te liggen. In navolging van China gebeurde dat later ook in de rest van de wereld.

Maar toen de fabrieken wereldwijd gingen sluiten, werd de vraag echter steeds groter. Consumenten gingen meer online bestellen, meer fietsen, meer klussen en meer thuiswerken waar allerlei apparatuur voor nodig was.

Het gevolg moge duidelijk zijn: de verhouding tussen vraag en aanbod raakte geheel uit balans. Producten hebben die achterstand tot op heden nog steeds niet weg kunnen werken.

Een extra tegenslag hierbij was dat de invoer van al die goederen werd bemoeilijkt door de coronapandemie. Schepen hadden een hele tijd niet gevaren door die uitbraak. Vervolgens duurt het dan weer maanden voordat de scheepvaart weer op volle toeren draait.

Logistieke problemen

De vraag naar goederen bleef groot, omdat consumenten bleven bestellen. De logistieke problemen waren echter nog lang niet opgelost, onder andere door een schreeuwend tekort aan containers.

Vanuit China werden gigantisch veel containers naar Europa en Amerika verstuurd, maar slechts een klein gedeelte kwam weer terug. Hierdoor was er in China een tekort aan containers. Als gevolg daarvan stegen de tarieven voor een containere explosief.

Normaal wordt er zo’n € 2.000 betaald voor de transport van een container van Azië naar Europa, nu wordt daar tot € 15.000 voor betaald. Desondanks zitten de containerschepen barstensvol.

Alsof de problemen nog niet groot genoeg waren, liep begin dit jaar ook nog eens containerschip Ever Given vast in het Suezkanaal.

Hierdoor werd de doorgang dagenlang geblokkeerd, met als gevolg enorme rijen schepen aan beiden kanten van het kanaal.

Tel daarbij op dat de belangrijkste haven in het zuiden van China twee maanden geleden is gesloten en de personeelstekorten in de havens en de logistieke problemen niet meer zijn te overzien.

BRON